بنام خدای مهربان

« و ان منکم الا واردها کان علی ربک حتما مقضیا. ثم ننجی الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا »
(آیه های 71 و 72 سوره ی مریم)
«و هیچ یک از شما (نوع بشر) باقی نماند جز آنکه به دوزخ وارد شود و این حکم پروردگار توست. پس از ورود همه به دوزخ، ما افرادی را که خدا ترس و با تقوا بوده اند (از جهنم) نجات خواهیم داد و ستمکاران را فرو گذاریم تا در آن آتش به زانو در افتند.»

نمیدونم تا حالا به این آیه فکر کردید یا نه؟ بار اولی که خوندمش (دو سال پیش ) کلی ترس برم داشت. بعد از یک استاد پرسیدمش و خیلی خوب روشنم کرد که منظور آیه چیه؟
اون ترس بدترین ترسی بود که تاحالا تجربه کرده بودم مخصوصا وقتی یاد این گفته ی امام علی میافتادم « نه از ترس آتش جهنم تو را می پرستم و نه از شوق بهشت؛ که تو سزاوار پرستشی » بعد فکر میکردم چقدر زشته که آدم بخواد به خاطر خودش و اینکه خودش مثلا توی یک جهانی دیگه راحت زندگی کنه یکسری کارها رو بکنه و اگه اینها نبود انسانیت ( قبل از دین و دستورات اخلاقی ) فدای « من » میشد.
فقط خوندن خود آیه یه جور امتحانه!
ولی دیشب یه اتفاقی برام افتاد. و من نمی دونم چرا تعریفش میکنم ؟! توی بیداری رفتم به یه دنیای دیگه ولی از اونجا هیچی نمیگم. چون خودم هم نمیتونم باورش کنم. بعد یه طرز عجیبی یه جمله بهم گفته شد. بعدش که خوابیدم توی خواب این جمله هی برام تکرار میشد. وقتی که بیدار شدم بعضی از جاها ش یادم رفته بود .زود روی یه کتاب که دم دستم بود نوشتمش « روزی همه ی مدرسه ها تمام چراغ هایی را که با عقل روشن کرده بودند خواهند شکست » اصلا نمی فهمم یعنی چی. نمی تونم درکش کنم . این جمله خیلی برام عجیبه بی نهایت. هیچی نمی تونم در بارش بگم. اصلا نمی تونم در بارش فکر کنم! کلی افکارم رو به هم ریخته.

خوش باشید ؛ روستایی

وقتی تو هستی...

به نام او

هو الذی انزل السکینه فی قلوب المومنین لیزدادو ایمانا مع ایمانهم و لله جنود السماوات و الارض و کان الله علیما حکیما!

فتح/۴

او کسی است که آرامش را در دلهای مومنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمانشان بیفزاید؛ لشکریان آسمانها و زمین از آن خداست و خداوند دانا و حکیم است!

خیلی خوبه!!! این، همه ی حس من در مورد این آیه است! :) ایمان، چیزی نیست که من به سادگی ادعای داشتنش رو بکنم. در واقع گاهی، مقداری از اون رو داشتم و همین اندک لحظات، به غایت شیرین و به یاد ماندنی بوده! خدا خیلی قشنگه اینجا: تو ۳ مرحله بهت قول می ده که هست و به قول خودمون برات مرام می ذاره: ۱) بهت آرامش می ده تا اون ایمان دوست داشتنیت قویتر بشه و خیالت تخت بشه که هست! ۲) یادت می ندازه که چقدر کارش درسته : لشکر آسمانه و زمین کم چیزی نیست!!! و اون با همه ی عظمتش با تو اِ! ۳) گیرم که بقیه نگرفتن که حق با تو اِ! اما بدون شک خدا می دونه که تو راست می گفتی و درست بودی!

این خدای قشنگ، همون خداییه که در اوج شوربختی ها، دست گرمش خیلی خیالم رو راحت کرده! این خدای خوب و خوش قول...!

عطیه پژوهی