دوستت دارم...

بنام خدای مهربان

من تو را دیده ام ای خدا در هر چه زیباییست و من تو را در بیکران های آسمان دیده ام و در اقیانوس پر تلاطم دلهای عاشق. و همچنان تو را دیده ام در دوستی هایت و مهربانی هایت و در تمامی آفریده هایت نشانی از تو دیده ام و نه ای خدا که خود تو ، آری خود تو را دیده ام و در دلهایی که با یاد تو پر شده اند و حیف که هیچ گاه تو را در خویش ندیده ام.
و تو با من سخن گفته ای و تو از مهر با من سخن گفته ای در غربت تنهاییهایم و تو با من سخن گفته ای با کتاب هدایتت و حتی تو با خودم با من سخن گفته ای و همیشه و همه جا تو با من حرف زده ای ...و دریغا که من لحظه ای با تو سخن نگفته ام.
و خدا تو به من بیاموز که پاسخ دوست داشتنت دوست داشتن است و در سینه ام بیافروز شعله ای از عشقت و آنقدر بیافروز که در آتش عشقت بسوزم و به خود ببالم که خاکستری شده ام در راهت.
خدا به من پر و بالی عطا کن که با آنها به سوی تو اوج بگیرم و جدا شوم از این همه! از این همه زندگی بی تو که بی تو زیستن همان معنای مردن است و تا جدا شوم از ظلمت درونم و آنقدر دور شوم از این تا شوم بیگانه با خودم و آشنا شوم با تو.
و خدا چنان وجودم را از وجودت سرشار کن که جز تو را در درونم احساس نکنم. و هستی خویش را در تو جویم . و چنان نوری بر دلم بتابان که تا آخر تو را در خویش ببینم و بفهمم که منظورت از « و فی الارض آیات للموقنین و فی انفسکم افلا تبصرون » به حقیقت چیست.
خدا ؛
قلب کوچکم را به تو می سپارم و به من قول بده که از گناه و نا مهربانی اش خالی کنی و از دوستی و محبتش سرشار .

دل درد تو را به جان مداوا نکنند در عشق تو جان ز غم محابا نکنند
ما را و غمت به کس نگوئیم اگر بوی جگر سوخته رسوا نکنند.

با بهترین آرزوها asr